Op 1 januari 2013 is de Wet Beperking Ziekteverzuim en Arbeidsongeschiktheid Vangnetters (BeZaVa) ingevoerd, ook bekend als de Modernisering Ziektewet. De wet heeft tot doel om het ziekteverzuim en de instroom te beperken van werknemers met een flexibel dienstverband, 'flexwerkers', in de Wet WIA (Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen).
Om dit te bereiken wordt onder andere de financiële betrokkenheid van werkgevers vergroot. Per 1 januari 2014 draagt u via een nieuwe gedifferentieerde premie bij aan ziektekosten van flexwerkers.
Sinds de jaren ’90 voert de overheid een beleid dat er op gericht is het ziekteverzuim terug te dringen en de instroom in de arbeidsongeschiktheidsregelingen te verminderen. Dit beleid heeft vooral gewerkt voor werknemers met een vast dienstverband. Bij tijdelijke arbeidskrachten die ziek uit dienst gaan (de zogeheten vangnetters), is het langdurig ziekteverzuim nog steeds erg hoog. Zij zorgen voor 50% van de instroom in de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA). En dat terwijl ze minder dan 20% van het verzekerdenbestand vormen.
Wie zijn de vangnetters?
Binnen het vangnet kunnen twee groepen worden onderscheiden:
- Ziektewet-gerechtigden met werkgever;
- Ziektewet-gerechtigden zonder werkgever.
De groep met werkgever bestaat uit:
- Orgaandonoren;
- Vrouwen met zwangerschaps- en bevallingsgerelateerde klachten;
- Personen met een arbeidsgehandicaptenstatus (no-riskers).
De groep zonder werkgever kunnen we onderverdelen in:
- Zieke uitzendkrachten, oproepkrachten en werklozen;
- Zieke werknemers met een tijdelijk contract dat niet is verlengd;
- Zieke werknemers van wie de arbeidsovereenkomst tijdens de proeftijd is beëindigd.
De maatregelen in de nieuwe wet hebben alleen betrekking op de tweede groep. De wetgeving voor de eerste groep zal niet wijzigen.
De tweede groep vormt een probleem omdat zij geen werkgever meer hebben, een gemiddeld langer verzuim vertonen, vaak van de ene in de andere uitkering vallen en een zwakke plek op de arbeidsmarkt hebben. De nieuwe wet regelt dat er meer prikkels komen voor de Ziektewet-gerechtigden, werkgevers en uitvoerders om het ziekteverzuim terug te dringen.
Maatregelen
De hoofdlijnen van de maatregelen in de nieuwe wet zijn:
- Algemeen geaccepteerde arbeid. De Ziektewet moet meer gericht zijn op activering in arbeid. Daarom is het Ziektewet-criterium gewijzigd. Nu kan een werknemer aanspraak maken op een uitkering als hij ‘zijn arbeid’ niet kan uitvoeren. Dit wordt vanaf het tweede ziektejaar vervangen door het begrip ‘algemeen geaccepteerde arbeid’, zoals we deze kennen van de WIA-beoordeling. Deze aanpassing zorgt ervoor dat het recht op ziekengeld wordt aangescherpt na het eerste ziektejaar.
- Invoering van een arbeidsverledeneis. De hoogte van de ZW-uitkering wordt gekoppeld aan het arbeidsverleden. Eerst ontvangt een werknemer een loongerelateerde uitkering. Daarna wordt het ziekengeld verlaagd naar 70% van het minimumloon. De totale duur is maximaal 104 weken ziekengeld. In het regeerakkoord is opgenomen dat de prikkel voor werknemers, de invoering van een arbeidsverledeneis, met een jaar wordt uitgesteld.
- Financiële prikkels voor de werkgevers. Vanaf 2014 wordt een premiedifferentiatie voor middelgrote en grote werkgevers in de Ziektewet en de WGA (Werkhervatting gedeeltelijk arbeidsgeschikten) voor flexwerkers ingevoerd. Grote werkgevers zijn financieel verantwoordelijk voor de Ziektewet en de WGA-lasten van de ZW-vangnetters indien zij na ziekte in de Ziektewet en de WGA instromen. Voor middelgrote werkgevers wordt de premie op eigen Ziektewet- en WGA-instroom en op sectorale schadelasten gebaseerd. Kleine werkgevers gaan een sectoraal bepaalde premie betalen en worden dus niet direct op hun eigen instroom afgerekend.
- Convenant uitzendbureaus en UWV. Uitzendbureaus moeten samen met het UWV werken aan het beperken van langdurig ziekteverzuim en aan een snelle plaatsing in passende arbeid.
- Maatregelen gericht op effectievere re-integratie. De re-integratie- en sollicitatieverplichtingen voor ZW-gerechtigden worden aangescherpt. De maximale periode van proefplaatsing wordt verruimd tot zes maanden.
Eigenrisicodragerschap
Het is de bedoeling om per 2016 tot een hybride stelsel te komen, waarbij de werkgever voor zowel de Ziektewet als de WGA een keuze moet maken tussen:
- Publieke verzekering met premiedifferentiatie bij het UWV (het UWV kijkt voor het vaststellen van de premie per 1 januari 2014 naar de WGA-schadelast uit 2012);
- Eigenrisicodrager worden, waarbij de werkgever de mogelijkheid heeft om hiervoor een private verzekering af te sluiten.
| Download volledige wettekst Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters |
Bron: Flexnieuws.nl